Walc wiedeński

Historia walca wiedeńskiego:

Walc ten nazywany jest "wiedeńskim" ponieważ jego istnienie jako tańca salonowego rozpoczyna się w roku 1815, w czasie kongresu wiedeńskiego. Kiedy w Wiedniu po raz pierwszy zatańczono walca w obecności dworu, reakcje były różne – damy ostentacyjnie opuściły salę balową, uważając publiczne obejmowanie się w tańcu za niemoralne. Inni sugerowali, iż ciągłe wirowanie w walcu może wywoływać różnego rodzaju choroby, a nawet prowadzić do śmierci. Pomimo tych zastrzeżeń, do połowy dziewiętnastego wieku walc wiedeński stał się nieodłączną częścią balów na dworach prawie całej Europy, z wyjątkiem Anglii oraz Szwajcarii, gdzie długo wzbraniano się przed nim. Szczególne zasługi dla rozwoju walca miała muzyka tworzona przez tak znamienitych kompozytorów jak choćby Johann Strauss (np. Walc Cesarski, Nad Pięknym Modrym Dunajem, Schatz) oraz w późniejszym okresie Piotr Czajkowski (Walc Kwiatów, Wielki Walc). Jest on w tempie umiarkowanym szybkim.

Walc wiedeński:

Jest to taniec towarzyski, szybsza odmiana walca. Tempo walca wiedeńskiego wynosi ok. 60 taktów na minutę, co przy nieparzystym metrum (zazwyczaj 3/4) daje ok. 180 uderzeń na minutę. Charakterystyczne dla tego tańca są szybkie wirowe obroty. Walc wiedeński należy do światowego programu tanecznego i jako taki jest tańczony na turniejach tańca towarzyskiego. Walc wiedeński jest najstarszym turniejowym tańcem standardowym. Można go zaliczyć do tańców niezwykle eleganckich. tańczony jest najczęściej do muzyki instrumentalnej. Ruchy w walcu wiedeńskim powinny być płynne i lekkie. Najtrudniejsze jest uzyskanie efektu ciągłego falowania. walc wiedeński ma charakter bardzo liryczny i romantyczny.  

Podstawowe figury tańca:

-krok zmienny,

-obrót w prawo,

-obrót w lewo,

-fleckerl w prawo,

-fleckerl w lewo.

W turniejach, gdzie nie ma ograniczeń co do figur można też zaliczyć:

-left whisk,

-contra check,

-pivot turn.

Charakterystyka walca wiedeńskiego i postawa taneczna:

Walc wiedeński jest tańczony płasko. Podręczniki określają to jako "no foot rise". Kroki stawiane są na pięcie lub przodostopiu (w choreografii określane jako od podeszwy), nie na palcach. Określa się to czasem jako brak unoszenia i opadania. Nie jest to całkiem ścisłe ponieważ ruch pionowy tancerza i partnerki następuje przez pochylenie ciała, w zależności od techniki mniejsze lub większe ugięcie kolan i wreszcie samą długość kroku.

Podstawowe kroki walca wiedeńskiego:

Rozliczenie rytmiczne :  1 ,  2 ,  3 

OBRÓT W PRAWO  (Natural Turn)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. PN w przód	1. LN w tył	1
2. LN dostawić do PN	2. PN dostawić do LN	2
3. PN w miejscu	3. LN w miejscu	3
4. LN w tył	4. PN w przód	1
5. PN dostawić do LN	5. LN dostawić do PN	2
6. LN w miejscu	6. PN w miejscu	3

Uwaga: Stawiając kroki obracamy się równomiernie w prawo.

KROK  BOCZNY  (Side Step)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. PN w bok	1. LN w bok	1
2. LN zbliżyć do PN bez     ciężaru ciała	2. PN zbliżyć do LN  bez     ciężaru ciała	2,3
3. LN w bok	3. PN w bok	1
4. PN zbliżyć do LN  bez     ciężaru ciała	4. LN zbliżyć do PN bez     ciężaru ciała	2,3

 Uwaga: Kroki 2 lub 4 możemy wykonać alternatywnie dostawiając nogę z pełnym ciężarem ciała.

 OBRÓT W LEWO  (ReverseTurn)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. LN w przód	1. PN w tył	1
2. PN dostawić do LN	2. LN dostawić do PN	2
3. LN w miejscu	3. PN w miejscu	3
4. PN w tył	4. LN w przód	1
5. LN dostawić do PN	5. PN dostawić do LN	2
6. PN w miejscu	6. LN w miejscu	3

Uwaga: Stawiając kroki obracamy się równomiernie w lewo.

A teraz trochę praktyki...