Tango

Historia tanga:

Tango wywodzi się z tradycji hiszpańskich habanery i flamenco, przeszczepionych na grunt Ameryki Południowej i zmieszanych z "candombe", którą tańczyli i śpiewali na ulicznych paradach afrykańscy niewolnicy. W refrenie powtarzają się słowa "cum-tan-go" i od nich wywodzi się nazwa "tango". "Candombe z czasem przekształciło się w "milongę".  

Prymitywna forma tanga pojawiła się już pod koniec XVIII wieku. Początkowo tańczono je w podrzędnych lokalach i domach publicznych, a jego popularność ciągle rosła, zwłaszcza dzięki pociągającej muzyce. Styl tańca, który powstał około 1900 w Montevideo i Buenos Aires, dziś nosi nazwę tango argentyńskie. Później tango trafiło do Stanów Zjednoczonych i około 1907 do Europy, najpierw do Francji. W Paryżu święciło prawdziwe triumfy. Pierwszym tangiem, które zyskało popularność światową było La Morocha Angelo Villoldo. Francuzi tak się w nim rozkochali, że stworzyli własny styl – tango paryskie, tak zwane apaszowskie. W Hollywood najbardziej znanym odtwórcą tego tańca stał się Rudolf Valentino.

Taniec tango:

Tango to taniec towarzyski pochodzący z Buenos Aires w Argentynie i Montevideo w Urugwaju. Tango jest także rodzajem muzyki. Obecnie istnieje wiele form tanga, zarówno muzycznych jak i tańca.

Formy tanga:

-tango argentyńskie (i jego odmiany: tango vals, tango nuevo, milonga), 

-tango amerykańskie, 

-tango fińskie, 

-tango międzynarodowe.

Charakterystyka tanga i postawa taneczna:

Partnerzy w tango powinni stworzyć swój intymny świat, świat, w którym będą tańczyć ze sobą i dla siebie swoje własne, prywatne tango. Mężczyzna swoją lewą ręką ujmuje prawą dłoń kobiety. Lewa ręka mężczyzny jest lekko przygięta. Jego prawa ręka znajduje miejsce na plecach kobiety. Dla niej będzie wygodnie ułożyć lewą rękę na prawym przedramieniu, ramieniu, plecach, a czasem nawet na karku mężczyzny. Łokcie są lekko odwiedzione od boków ciała. Tancerze dostosowują swoje ramiona, stawiając lekki opór, ale nie usztywniając ich. Pomoże to mężczyźnie odpowiednio prowadzić kobietę, a kobiecie reagować na prowadzenie. Przy niektórych figurach jest to najłatwiej osiągalne przy lekkim oporze prawej ręki kobiety. Partner zwraca głowę w lewo. Całkiem naturalne jest tańczyć policzek przy policzku, ale również mniej intymna pozycja jest uznawana. Punkt wyjściowy dla kontaktu ciał znajduje się mniej więcej na wysokości przepony. Dotyk bioder lub brzuchów jest wyjątkiem, a nie zasadą. Tancerze nie powinni pokładać się na sobie, a ciężar ciała powinien być utrzymywany przez nogi. W przeciwieństwie do tanga nowoczesnego, gdzie mężczyzna sztywno utrzymuje ramiona w tej samej pozycji w stosunku do ciała, by zapewnić silny uchwyt kobiecie, w tangu argentyńskim ramiona mężczyzny nie są trzymane tak sztywno, przez co kontakt ciał nie zawsze zostaje zachowany, zwłaszcza, gdy tancerze przechodzą do bardziej zaawansowanych figur. W tangu argentyńskim figury często zawierają długie sekwencje tańca na małej powierzchni parkietu.

Podstawowe kroki tanga:

Krok podstawowy (paso básico, basico cuadrado y cruzado) jest używany w nauce tanga i prawie nigdy nie jest stosowany jako krok w tańcu. Dlatego jest nieco negatywnie określany jako "krok akademicki". Mimo to, zawiera podstawowe elementy używane przy bardziej skomplikowanych figurach tanga. Pomaga też w "ustaleniu notacji" opisywania różnych pozycji. Zaawansowani tancerze używają numeracji kroku podstawowego, żeby szybko przejść do specyficznego ustawienia nóg.

Krok podstawowy jest złożony z kroku do tyłu, kroku w bok w lewo, krzyżyka wykonywanego przez kobietę, kroku do przodu, i kroku w bok w prawo (pojęcia prawo i lewo, do tyłu i do przodu są określane z punktu widzenia prowadzącego). Krok podstawowy ma cztery fazy: rozpoczęcie (salida)- pozycja 1 i 2 oraz przejście z pozycji 2 do pozycji 3; marsz – pozycja 3 i 4; krzyżyk – pozycja 5; zakonczenie – pozycja 6,7,8. Istnieje jednak kilka wariantów kroku podstawowego.

Rozliczenie  rytmiczne :  Wolny , Szybki , Szybki , Wolny

                                             W           S           S         W

KROK  PODSTAWOWY  (Basic Step)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

Do przodu
1. LN w przód	1. PN w tył	W
2. PN w przód	2. LN w tył	S
3. LN w bok	3. PN w bok	S
4. PN dostawić do LN	4. LN dostawić do PN	W
Do tyłu
5. LN w tył	5. PN w przód	W
6. PN w tył	6. LN w przód	S
7. LN w bok	7. PN w bok	S
8. PN dostawić do LN	8. LN dostawić do PN	W

PROMENADA  (Promenade)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. LN w bok	1. PN w bok	W
2. PN w przód - w poprzek       ciała	2. LN w przód - w poprzek     ciała	S
3. LN w bok	3. PN w bok	S
4. PN dostawić do LN	4. LN dostawić do PN	W

WIRÓWKA  (Spin)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. LN w tył ze skrętem w     prawo - mały krok	1. PN w przód ze skrętem w     prawo – między stopy p-ra	W
2. PN w przód ze skrętem w     prawo – między stopy p-ki	2. LN w bok ze skrętem w     prawo	S
3. LN w bok ze skrętem w     prawo	3. PN w przód ze skrętem w     prawo – między stopy p-ra	S
4. PN w przód ze skrętem w     prawo – między stopy p-ki	4. LN w bok ze skrętem w     prawo	W

OBRÓT  W  LEWO  (Reverse Turn)

Partner                                        Partnerka                              Liczenie

1. LN w przód ze skrętem w    lewo - mały krok	1. PN w tył ze skrętem w lewo     - mały krok	W
2. PN w tył ze skrętem w lewo	2. LN w przód ze skrętem w     lewo	S
3. LN w bok ze skrętem w     lewo	3. PN w bok ze skrętem w     lewo	S
4. PN dostawić do LN	4. LN dostawić do PN	W

A teraz trochę praktyki...