Historia rumby:
Słowo "rumba" odnosi się na Kubie do tańca ludowego i jest pochodzenia Hiszpańskiego. Rumba, podobnie jak wiele tańców Ameryki Łacińskiej, powstała pod wpływem rytmów, pieśni i tańców pierwszych niewolników afrykańskich, którzy około 400 lat temu zostali przywiezieni na wyspy karaibskie, głównie na Kubę. Ludowa rumba jest tańcem w wysokim stopniu erotycznym, pełnym gwałtownych i wijących się ruchów bioder, ramion i korpusu. Jest ona na Kubie tańcem widowiskowym, wykonywanym przez solistki lub grupę dziewcząt na estradzie, albo popisowo na parkiecie przez parę tańczącą w pewnej od siebie odległości. Na Kubie tańczy się również rumbę towarzyską, ale nosi tam ona kilka odrębnych nazw: guaracha to taniec wykonywany w szybkim tempie, son i bolero tańczone są w tempie umiarkowanym lub wolnym. Mimo, że son jako taniec towarzyski nie posiada wszystkich cech niepohamowanej rumby ludowej, zawiera jednak takie elementy tańca afrykańskiego, jak ruch nóg przypominający rozgniatanie karalucha (cucaracha), ruch bioder występujący tutaj bez udziału ramion (pozostałość z czasów pracy niewolniczej, podczas której pozwalano Murzynom śpiewać; Murzynki, które nosiły ciężary na głowie, mogły tańczyć wtedy tylko biodrami), obroty w miejscu naśladujące chodzenie dookoła obręczy starego wozu, leżącej na ziemi. Rumba pojawiła się po raz pierwszy w Europie w latach 1927-29, ściślej mówiąc w- w Paryżu, gdzie była demostrowana przez grupę kubańskich tancerzy produkujących się przy oryginalnej orkiestrze kubańskiej Don Baretta. Muzyka i taniec nie zyskały godnego wzmianki powodzenia, ponieważ były, jak na owe czasy, zbyt egzotyczne. Inaczej było jednak w Stanach Zjednoczonych. W latach trzydziestych, podczas prohibicji, "spragnieni" Amerykanie wyjeżdżali na wycieczki dookoła wysp Morza Karaibskiego oraz na urlopy na Kubę, gdzie nie obowiązywał zakaz picia alkoholu. Mieli oni możność częstego słuchania muzyki kubańskiej i oglądania kubańskich tańców.
Taniec rumba:
Rumba nazywana jest tańcem miłości lub tańcem namiętności. Rumba rozliczana jest na "raz, dwa, trzy, cztery". Rozliczenie tempa kroku podstawowego to wolny, szybki, szybki. Trzymanie podobnie jak w innych tańcach latynoamerykańskich może być otwarte (za jedną rękę) lub zamknięte (obiema rękoma). Ciężar ciała musi być stale utrzymywany nad palcami stóp. Chodzenie w tym tańcu odbywa się na nogach przeprostowanych. Partnerka w rumbie kusi i wymyka się, partner zaś prezentuje swą wybrankę i pozornie podejmuje jej grę, ale tak naprawdę to on prowadzi.
Charakterystyka rumby i postawa taneczna:
Postawa naturalnie wyprostowana, głowy uniesione wysoko, cieżar ciała umiejscosiony jest na całych stopach. Tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie, tancerz obejmuje tancerkę prawym ramieniem i umieszcza swą dłoń w okolicach lewej łopatki partnerki. Jest to tzw. postawa zasadnicza. Oprócz tego rumbę tańczymy również w pozycji otwartej kiedy to tancerz trzyma lewą ręką prawą dłoń partnerki, a pozostałe ręce wysunięte są swobodnie do boku. Rumbę towarzyską rozliczać możemy w dwóch rytmach: wspomnianym już raz, dwa, trzy, cztery czyli w rytmie square, ale także w rytmie cubana (cztery, raz, dwa, trzy). Rumba to taniec, wymagający dobrej koordynacji ruchów i znakomitej kondycji fizycznej. Ale o tym tańcu nie decyduje jedynie technika, której można się nauczyć, ale zaangażowanie w taniec, zmysłowość. "Bohaterką" tego tańca jest kobieta, emanująca erotyzmem, który przenika każdy jej ruch, to na niej skupia się nasza uwaga. Rumba to przepełniony erotyzmem miłosny taniec, pełen zmysłowych gestów i wężowych ruchów całego ciała. Dobrze zatańczona rumba to wręcz miniprzedstawienie teatralne. Używając wszystkich swoich wdzięków tancerka uwodzi mężczyznę, to patrzy mu w oczy, to znowu udaje, że go nie widzi, wzrokiem szuka innego, aby wzbudzić zazdrość partnera, zniewolić go i całkowicie nad nim zapanować. Kobieta, która tańczy rumbę, jest odważna i zmysłowa - i to właśnie powinien podkreślać strój.
Postawa naturalnie wyprostowana, głowy uniesione wysoko, cieżar ciała umiejscosiony jest na całych stopach. Tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie, tancerz obejmuje tancerkę prawym ramieniem i umieszcza swą dłoń w okolicach lewej łopatki partnerki. Jest to tzw. postawa zasadnicza. Oprócz tego rumbę tańczymy również w pozycji otwartej kiedy to tancerz trzyma lewą ręką prawą dłoń partnerki, a pozostałe ręce wysunięte są swobodnie do boku. Rumbę towarzyską rozliczać możemy w dwóch rytmach: wspomnianym już raz, dwa, trzy, cztery czyli w rytmie square, ale także w rytmie cubana (cztery, raz, dwa, trzy). Rumba to taniec, wymagający dobrej koordynacji ruchów i znakomitej kondycji fizycznej. Ale o tym tańcu nie decyduje jedynie technika, której można się nauczyć, ale zaangażowanie w taniec, zmysłowość. "Bohaterką" tego tańca jest kobieta, emanująca erotyzmem, który przenika każdy jej ruch, to na niej skupia się nasza uwaga. Rumba to przepełniony erotyzmem miłosny taniec, pełen zmysłowych gestów i wężowych ruchów całego ciała. Dobrze zatańczona rumba to wręcz miniprzedstawienie teatralne. Używając wszystkich swoich wdzięków tancerka uwodzi mężczyznę, to patrzy mu w oczy, to znowu udaje, że go nie widzi, wzrokiem szuka innego, aby wzbudzić zazdrość partnera, zniewolić go i całkowicie nad nim zapanować. Kobieta, która tańczy rumbę, jest odważna i zmysłowa - i to właśnie powinien podkreślać strój.
Podstawowe kroki rumby:
Rozliczenie rytmiczne : obciążyć , krok , krok, krok
1 2 3 4
KROK PODSTAWOWY (Basic Step)
Partner Partnerka Liczenie
| 1. Obciążyć PN | 1. Obciążyć LN |
1
|
| 2. LN w przód | 2. PN w tył |
2
|
| 3. Powrót na PN | 3. Powrót na LN |
3
|
| 4. LN w bok | 4. PN w bok |
4
|
| 5. Obciążyć LN | 5. Obciążyć PN |
1
|
| 6. PN w tył | 6. LN w przód |
2
|
| 7. Powrót na LN | 7. Powrót na PN |
3
|
| 8. PN w bok | 8. LN w bok |
4
|
OBRÓT PARTNERKI (Underarm Turn)
Partner Partnerka Liczenie
| 1. Obciążyć LN | 1. Obciążyć PN |
1
|
| 2. PN w tył | 2. LN w przód ze skrętem w prawo |
2
|
| 3. Powrót na LN | 3. Powrót na PN ze skrętem w prawo |
3
|
| 4. PN w bok | 4. LN w bok |
4
|
Uwaga: Partnerka obraca się pod lewą ręką partnera
NEW YORK
Partner Partnerka Liczenie
| 1. Obciążyć PN | 1. Obciążyć LN |
1
|
| 2. LN w przód ze skrętem w prawo | 2. PN w przód ze skrętem w lewo |
2
|
| 3. Powrót na PN ze skrętem w lewo | 3. Powrót na LN ze skrętem w prawo |
3
|
| 4. LN w bok | 4. PN w bok |
4
|
| 5. Obciążyć LN | 5. Obciążyć PN |
1
|
| 6. PN w przód ze skrętem w lewo | 6. LN w przód ze skrętem w prawo |
2
|
| 7. Powrót na LN ze skrętem w prawo | 7. Powrót na PN ze skrętem w lewo |
3
|
| 8. PN w bok | 8. LN w bok |
4
|
HAND TO HAND
Partner Partnerka Liczenie
| 1. Obciążyć PN | 1. Obciążyć LN |
1
|
| 2. LN w tył ze skrętem w lewo | 2. PN w tył ze skrętem w prawo |
2
|
| 3. Powrót na PN ze skrętem w prawo | 3. Powrót na LN ze skrętem w lewo |
3
|
| 4. LN w bok | 4. PN w bok |
4
|
| 5. Obciążyć LN | 5. Obciążyć PN |
1
|
| 6. PN w tył ze skrętem w prawo | 6. LN w tył ze skrętem w lewo |
2
|
| 7. Powrót na LN ze skrętem w lewo | 7. Powrót na PN ze skrętem w prawo |
3
|
| 8. PN w bok | 8. LN w bok |
4
|
OBRÓT SOLOWY (Spot Turn)
Partner Partnerka Liczenie
| 1. Obciążyć PN | 1. Obciążyć LN |
1
|
| 2. LN w przód ze skrętem w prawo | 2. PN w przód ze skrętem w lewo |
2
|
| 3. Powrót na PN ze skrętem w prawo | 3. Powrót na LN ze skrętem w lewo |
3
|
| 4. LN w bok | 4. PN w bok |
4
|
| 5. Obciążyć LN | 5. Obciążyć PN |
1
|
| 6. PN w przód ze skrętem w lewo | 6. LN w przód ze skrętem w prawo |
2
|
| 7. Powrót na LN ze skrętem w lewo | 7. Powrót na PN ze skrętem w prawo |
3
|
| 8. PN w bok | 8. LN w bok |
4
|
A teraz trochę praktyki...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz